Segmenten
Bindweefselmassage behoort dus tot de zogenaamde segmentale therapieën. Hierbij wordt ervan uitgegaan dat organen en andere lichaamsstructuren (zoals huid, spieren en gewrichten) met elkaar in verbinding staan en elkaar wederkerig beïnvloeden middels een segmentale samenhang. Deze segmentale relatie is gebaseerd op de innervatie (bezenuwing). Vanuit één ruggenmergsegment wordt via één ruggenmergzenuw een bepaald deel van de huid, het skelet, de spieren en soms ook organen geïnnerveerd. De onderdelen van een segment hebben via zenuwwegen onderling invloed op elkaar. Tot ieder afzonderlijk segment behoort een vast huidgebied, een dermatoom.
Kennis van de dermatomen is voor de bindweefselmassage, waarbij de huid het aangrijpingspunt van de behandeling is, belangrijk. Naast een dermatoom behoort er tot een segment ook een aantal spieren (myotoom) en botten/ gewrichten (sclerotoom). Bij sommige segmenten behoren ook organen (viscerotoom) en hier is alles zo’n honderd jaar geleden mee begonnen. Elisabeth Dicke had gezondheidsproblemen en door het behandelen van de huid op de rug, met specifieke technieken, knapte zij hiervan op. De relatie tussen de huid, organen en structuren van het bewegingsapparaat was ontdekt en kreeg een vervolg in de behandelpraktijk.
Problemen binnen een segment (bijvoorbeeld een spierblessure, blaasontsteking of een distorsie van de enkel) kunnen zich projecteren in de huid die behoort tot datzelfde segment. Dit gebeurt vooral als de hiervoor geschetste problemen langer duren dan er fysiologisch, qua tijd, voor staat. De klachtenbron is dan dus eigenlijk te lang aanwezig. Dit leidt dan als het ware tot een noodtoestand in het segment en gaat gepaard met een aantal karakteristieke veranderingen in de bij dit segment behorende weefsels. Het bindweefsel van de huid, maar ook van de spieren en gewrichten, krijgt het, qua regulatie, zwaar te verduren.
