Op negenjarige leeftijd kreeg ze met haar moeder en broer een auto-ongeluk. Dat was een heftig moment in het leven van Saskia Slooff. Vlak daarna openbaarde zich bij haar de huidziekte psoriasis in een ernstige vorm. De huidaandoening komt veel in haar familie voor. Zo vlak voor de puberteit brak een lange, vervelende en moeilijke tijd aan. Tegenwoordig gebruikt Saskia haar ervaringen in haar voordeel. In haar massagepraktijk behandelt ze veel cliënten met een huidaandoening.
“Je moet het bijna zelf gevoeld hebben om je te kunnen inleven in wat het met je doet om je over te geven aan iemand wanneer je lichaam niet of verre van gaaf is. Als masseur heb ik de meest erge problemen gezien, ik heb er geen enkele moeite mee om te behandelen. Ik heb een keer een knuffel gekregen van een klant omdat ik haar met zo’n vanzelfsprekendheid behandelde. Ik schoot zelf ook bijna vol. Het is voor mij een eer om de aanraking te mogen geven die mensen anders zouden missen.”
De vijftigjarige Saskia praat er met volle openheid over. Ze is blij dat ze nu zoveel anderen kan helpen, maar de weg hiernaartoe was lang. De dalen waren diep. “In de puberteit is uiterlijk heel belangrijk. Ik had altijd lange mouwen aan, mijn benen waren altijd bedekt. Ik ben bij de dokter geweest, in het ziekenhuis, kreeg zalfjes; het hielp allemaal niets.”
Tot ze een bezoek bracht aan een kliniek in Ede en onder behandeling kwam van oprichter en dermatoloog Dick de Hoop. “Hij was de eerste die aan me vroeg: ‘Hoe gaat het met jou?’ Dat was nog nooit aan me gevraagd. Hij zei: ‘Hoe het met je huid gaat, zie ik wel. Maar hoe gaat het psychisch met je?’ Ik klapte dicht. Ik schaamde me er zó voor, dat ik er nooit met buitenstaanders over had gepraat. Ik voelde me zó kwetsbaar. Ik werd uitgelachen. Ik wilde niet zwemmen, niet naar gymles. Op school riepen ze dat ik schurft had. Voor een puber komt dat hard binnen. Ik wilde niet anders zijn.”
Het is voor mij een eer om de aanraking te mogen geven die mensen anders zouden missen
Na de behandeling in Ede was ze een jaar lang vrij van haar huidziekte. “Daar ben ik die dermatoloog heel dankbaar voor.” Maar na een jaar kwamen de plekjes terug en bezocht ze weer de kliniek. “Het ging telkens een jaar goed. Tussen twee beurten door heb ik mijn man leren kennen. Hij zei: ‘Ik vind je er niet minder om.’ Dat was natuurlijk geweldig, maar ik bleef de schaamte houden. Die ben ik gaan weg eten en zo kwam ik van de regen in de drup. Ik kwam enorm aan. Ik heb vele diëten gevolgd, maar het leverde enkel het bekende jojo-effect op.” Tot in 2015 haar leven definitief veranderde. Ze trof een vriend die ontzettend veel was afgevallen en vroeg hem om advies. “Ik ben toen ook koolhydraatarm gaan eten en ontzettend op mijn voeding gaan letten. Ik ben dertig kilo afgevallen en weer veel gaan sporten. En daar kwam bij: mijn huidziekte verdween als sneeuw voor de zon. Ik kreeg zo’n boost, ik had energie voor tien en dacht: daar wil ik iets mee doen. En nog steeds. ’s Morgens om half zeven ga ik aan. De kinderen zeggen weleens: ‘Doe eens rustig.’ Ik had alles geprobeerd, ook de zweverige dingen, en had alle moed opgegeven. Ik ben afgevallen en dat ik van mijn huidziekte ben afgekomen, is een superbonus. Het gaat nog steeds goed. Ik heb het gevoel dat ik in mijn tweede puberteit zit.”
Als je je niet veilig voelt, kom je niet tot ontspanning. Veiligheid staat zó bovenaan
In 2015 was Saskia op een bijeenkomst voor jongeren met psoriasis in Düsseldorf. Eén dermatoloog zei toen: ‘Begin eerst met de dingen die je zelf in de hand hebt. Voeding, bewegen en ontspannen. Daar was ik natuurlijk een prima voorbeeld van. Maar helaas vonden veel mensen het makkelijker om een pilletje van de dermatoloog te krijgen. Er was toen niet veel animo om de leefstijl grondig aan te pakken. Wat is er nu mooier als je het zelf een heel eind van binnenuit kunt oplossen? Gelukkig is daar nu veel meer over te vinden en staan mensen er meer voor open.”
Saskia Slooff is haar carrière begonnen als hairstylist, maar ze droomde altijd al van een eigen wellnesscentrum. De combinatie van het verleden en haar droom heeft ertoe geleid dat Saskia nu de mooie ontspannings- en cuppingpraktijk Pepworks in Venray heeft opgebouwd. Op haar website staat expliciet genoemd dat haar behandelingen ook zijn voor mensen met huidaandoeningen, littekens, overbeharing en overgewicht. “Er zijn specialisten die klanten specifiek naar mij doorverwijzen. Daaruit blijkt denk ik dat ik goed ben in mijn vak. Daar ben ik trots op. Ik kan me inleven in hoe kwetsbaar je je kunt voelen en hoe moeilijk het is om je bloot te geven, om je met huidproblemen uit te kleden bij iemand die je niet kent. Het aller-, allerbelangrijkste is dat een klant zich veilig voelt. Als je je niet veilig voelt, kom je niet tot ontspanning. Veiligheid staat zó bovenaan.”
Over al deze situaties heeft de Limburgse goed nagedacht. “Als een cliënt in bad gaat, gebruik ik een flinke laag extra schuim, zodat ze zich bedekt voelen. Ik spreek een ruime tijd af, zodat er voldoende tijd is voor hem of haar om zich af te drogen en zich eventueel vast te bedekken met een handdoek voordat ik weer terugkom. Ik gebruik gedimd licht, dat is veel minder confronterend dan daglicht. Iedereen kan schaamte voelen, ik neem dat heel serieus.”
Volgens Saskia zijn huidziekten bij massageopleidingen een onderbelicht onderwerp. “Er zou wat meer aandacht voor mogen of moeten zijn. Belangrijk is dat je op een respectvolle wijze het gesprek aangaat. Vraag als masseur waar je rekening mee moet houden. Een goede band met je cliënt is sowieso belangrijk, maar hier komt nog meer vertrouwen bij kijken. Ook als je je klant kent en hij of zij terugkomt, vraag dan of er nog iets is veranderd. Je moet op de hoogte zijn van het lichaam dat bij jou op tafel ligt. Én: draag geen handschoenen! Ik heb het zelf een keer meegemaakt dat iemand mij met handschoenen behandelde. Dat geeft het gevoel: jij bent vies van mij. Je voelt je melaats. Nu zou ik mijn mondje wel klaar hebben, toen was ik te onzeker om er iets van te zeggen.”
Saskia wil haar collega-masseurs die te maken hebben met cliënten met huidproblematiek of hier meer over willen weten, graag helpen. “Kom bij mij als je vragen hebt, ik beantwoord ze graag. Hoe meer we samen weten, hoe beter het is. En hoe meer we aanraken, hoe mooier de wereld wordt. Uit onderzoek is gebleken dat een baby die niet wordt aangeraakt, sterft. Het is zó broodnodig.” Is er dan geen enkele situatie waarbij Saskia ‘nee’ zou zeggen tegen haar klant die vraagt om een massage? “Alleen als de huidaandoening besmettelijk is, behandel ik niet. En ook niet als het pijnlijk is voor de klant. In ieder ander geval zou ik niet weten waarom ik iemand niet zou aanraken. Het is helend.”
Dat ze uitgerekend in dit werk haar geluk zou vinden, had ze nooit kunnen voorspellen. “Ik heb veel lol in mijn werk. Vanaf 2016 heb ik mijn praktijk opgebouwd. Daarvoor had ik geen zelfvertrouwen. Masseren? No way dat ik dat had gedurfd. Ik had nooit gedacht dat ik uitgerekend hierdoor zo gelukkig zou worden. Ik voel me een bevoorrecht mens.”
Je moet op de hoogte zijn van het lichaam dat bij jou op tafel ligt